یادی از یک ستاره درخشان: لیدی بلامفیلد
نوشته فرهمند مقبلین
سارا لوئیزا، لیدی بلامفیلد (1859- 1939)، متولد ایرلند و مؤسس و میزبان جامعه بهائی لندن، همسر آرشیتکت مشهور سِر آرتور بلامفیلد، بود. بر خلاف بسیاری از بانوان همزمان خود که تمام همّتشان در جوامع پیشرفته و مرفّه صرف می گردید، او کلیه اوقات خویش را مصروف در فعالیت های عام المنفعه مذهبی و خدمات همه جانبه انسانی می نمود. او مدافع بی باک حقوق زنان در انتخابات، و مدافع حقوق حقّۀ کودکان، زندانیان و حتی حیوانات بود. همواره به یاری مظلومان و ستمدیدگان می شتافت و مروّج پر توان صلح و تفاهم بین الادیان به شمار می رفت. در تأسیس صندوق پس انداز برای کودکان و نوباوگان از آغاز تا آخرین لحظۀ حیات فعالیتی مداوم و چشمگیر داشت. بیانیۀ حقوق کودک که توسط مجمع عمومی سازمان ملل در سال 1959 صادر گردید مبتنی بر اعلامیۀ ژنو بود که بنابر پیشنهاد صندوق بین المللی پس انداز کودک صدور می یافت و سازمان ملل در اثر نفوذ و کوشش مداوم لیدی بلامفیلد آن را به تصویب نهائی رساند.
پذیرش تعالیم آسمانی حضرت بهاءالله توسط لیدی بلامفیلد در سال 1907 نقطۀ عطفی در جستجوی مداوم او برای یافتن حقایق روحانی بود. او اولین بهائی کشور ایرلند به شمار می رود. بعد از درک مفاهیم اصلی و عمیق تعالیم بهائی، آرزوی تحقق یافتن عدالت و برابری انسان ها بر روی کرۀ ارض در روح و روان او جان و غلیان تازه یافت و با مشارکت هر چه بیشتر در خدمات انسان دوستانه از قبیل: کمک مستقیم و مستمر به نیازمندان و مظلومان، همکاری همه جانبه با جامعه ملل و بهبود وضع کودکان، دین خود را به عالم بشریت به نحو شایسته ای ادا نمود. نامبرده همچنین مصرّانه از دوستان خود در پاریس و انگلستان تقاضا نمود که از حقوق پایمال شدۀ بهائیان ایران دفاع نموده و از ادامۀ مظالم وارده تا سر حد امکان جلوگیری نمایند.
لیدی بلامفیلد، مدت هشت سال عضو محفل روحانی ملی بهائیان انگلستان بود و طی این مدت کنفرانس های فراوانی برای معرفی امر بهائی ترتیب داد و از فعالیت های هنری یاران در جامعه انگلیس از جمله در تآتر لندن حمایت نمود.
وی با بسیاری از افراد و اعضای جامعه بهائی در سراسر عالم مکاتبات مستمر داشت. دختر ایشان، مِری، که توسط حضرت عبدالبهاء به لقب "پروین" ملقب شده بودند، به مدت پنج سال در خدمت محفل روحانی بهائیان انگلستان بودند. ایشان از مادر گرانقدر خود به عنوان "شخصیتی ممتاز و مادری بسیار محبوب" یاد می کنند که با "پذیرش و تسلیم صِرف و ایمانی خلل ناپذیر" با مشکلات روزمرّه زندگی روبه رو می شود.
لیدی بلامفیلد به عنوان بانویی انسان دوست که در تاسیس صندوق بین المللی پس انداز کودک، سهم اساسی داشته معروف و شناخته شده است. جامعه جهانی بهائی، از وی به خاطر نقش خلاق و مؤثرش در مشارکت و ثبت تاریخ روزمرّه بهائی همواره با تحسین و احترام یاد خواهد کرد. او افتخار میزبانی حضرت عبدالبهاء را در لندن طی سالهای 1911 و 1913 داشت و یادداشت های تاریخی فراوانی از سخنرانیهای ایشان در پاریس تهیه و تنظیم نمود که عصاره و جوهر خطابات پاریس را شامل بوده و یکی از مهم ترین و پر تیراژ ترین کتب بهائی محسوب می شود. حضرت عبدالبهاء به عنوان بزرگداشت و تجلیل از خدمات مداوم ایشان لقب " ستاره خانم " را به ایشان اعطاء نمودند.
بعد از صعود حضرت عبدالبهاء در سال 1921 لیدی بلامفیلد، نوۀ اندوهگین ایشان، شوقی افندی را از انگلستان و از شهر آکسفورد که در آن مشغول به تحصیل بودند تا ارض اقدس و حیفا همراهی نمود. بعد از احراز مقام ولایت امرالله، حضرت شوقی ربانی با لیدی بلامفیلد دربارۀ فعالیت ها و همکاری های آینده مکرراً به مشاوره و راهنمایی پرداختند. این بانوی عالی قدر هنگامی که در حیفا اقامت داشت با افراد و اعضای خانواده حضرت بهاءالله به مراوده و مصاحبه پرداخت که مجموعه یاداشت ها به انضمام خاطرات خوش و فراموش نشدنی روزهایی که میزبان افتخاری حضرت عبدالبهاء بود، محتویات کتاب نفیس دیگر ایشان با نام شاهراه منتخب را تشکیل می دهد.
جناب حسن بالیوزی، مورّخ شهیر بهائی در سال 1940 در مقدمه کتاب شاهراه منتخب چنینی می نویسند:
" شاهراه منتخب، حاوی پیامی پربار و پر محتوا برای نسل های آینده بشریت و مورد تحسین و ستایش فراوان مورّخین آینده خواهد بود....
همّت والا، بیان نافذ، ایمان بی قید و شرط و محضر گرم و دلپذیرش هرگز فراموش نخواهد شد."
سارا لوئیزا، لیدی بلامفیلد (1859- 1939)، متولد ایرلند و مؤسس و میزبان جامعه بهائی لندن، همسر آرشیتکت مشهور سِر آرتور بلامفیلد، بود. بر خلاف بسیاری از بانوان همزمان خود که تمام همّتشان در جوامع پیشرفته و مرفّه صرف می گردید، او کلیه اوقات خویش را مصروف در فعالیت های عام المنفعه مذهبی و خدمات همه جانبه انسانی می نمود. او مدافع بی باک حقوق زنان در انتخابات، و مدافع حقوق حقّۀ کودکان، زندانیان و حتی حیوانات بود. همواره به یاری مظلومان و ستمدیدگان می شتافت و مروّج پر توان صلح و تفاهم بین الادیان به شمار می رفت. در تأسیس صندوق پس انداز برای کودکان و نوباوگان از آغاز تا آخرین لحظۀ حیات فعالیتی مداوم و چشمگیر داشت. بیانیۀ حقوق کودک که توسط مجمع عمومی سازمان ملل در سال 1959 صادر گردید مبتنی بر اعلامیۀ ژنو بود که بنابر پیشنهاد صندوق بین المللی پس انداز کودک صدور می یافت و سازمان ملل در اثر نفوذ و کوشش مداوم لیدی بلامفیلد آن را به تصویب نهائی رساند.
پذیرش تعالیم آسمانی حضرت بهاءالله توسط لیدی بلامفیلد در سال 1907 نقطۀ عطفی در جستجوی مداوم او برای یافتن حقایق روحانی بود. او اولین بهائی کشور ایرلند به شمار می رود. بعد از درک مفاهیم اصلی و عمیق تعالیم بهائی، آرزوی تحقق یافتن عدالت و برابری انسان ها بر روی کرۀ ارض در روح و روان او جان و غلیان تازه یافت و با مشارکت هر چه بیشتر در خدمات انسان دوستانه از قبیل: کمک مستقیم و مستمر به نیازمندان و مظلومان، همکاری همه جانبه با جامعه ملل و بهبود وضع کودکان، دین خود را به عالم بشریت به نحو شایسته ای ادا نمود. نامبرده همچنین مصرّانه از دوستان خود در پاریس و انگلستان تقاضا نمود که از حقوق پایمال شدۀ بهائیان ایران دفاع نموده و از ادامۀ مظالم وارده تا سر حد امکان جلوگیری نمایند.
لیدی بلامفیلد، مدت هشت سال عضو محفل روحانی ملی بهائیان انگلستان بود و طی این مدت کنفرانس های فراوانی برای معرفی امر بهائی ترتیب داد و از فعالیت های هنری یاران در جامعه انگلیس از جمله در تآتر لندن حمایت نمود.
وی با بسیاری از افراد و اعضای جامعه بهائی در سراسر عالم مکاتبات مستمر داشت. دختر ایشان، مِری، که توسط حضرت عبدالبهاء به لقب "پروین" ملقب شده بودند، به مدت پنج سال در خدمت محفل روحانی بهائیان انگلستان بودند. ایشان از مادر گرانقدر خود به عنوان "شخصیتی ممتاز و مادری بسیار محبوب" یاد می کنند که با "پذیرش و تسلیم صِرف و ایمانی خلل ناپذیر" با مشکلات روزمرّه زندگی روبه رو می شود.
لیدی بلامفیلد به عنوان بانویی انسان دوست که در تاسیس صندوق بین المللی پس انداز کودک، سهم اساسی داشته معروف و شناخته شده است. جامعه جهانی بهائی، از وی به خاطر نقش خلاق و مؤثرش در مشارکت و ثبت تاریخ روزمرّه بهائی همواره با تحسین و احترام یاد خواهد کرد. او افتخار میزبانی حضرت عبدالبهاء را در لندن طی سالهای 1911 و 1913 داشت و یادداشت های تاریخی فراوانی از سخنرانیهای ایشان در پاریس تهیه و تنظیم نمود که عصاره و جوهر خطابات پاریس را شامل بوده و یکی از مهم ترین و پر تیراژ ترین کتب بهائی محسوب می شود. حضرت عبدالبهاء به عنوان بزرگداشت و تجلیل از خدمات مداوم ایشان لقب " ستاره خانم " را به ایشان اعطاء نمودند.
بعد از صعود حضرت عبدالبهاء در سال 1921 لیدی بلامفیلد، نوۀ اندوهگین ایشان، شوقی افندی را از انگلستان و از شهر آکسفورد که در آن مشغول به تحصیل بودند تا ارض اقدس و حیفا همراهی نمود. بعد از احراز مقام ولایت امرالله، حضرت شوقی ربانی با لیدی بلامفیلد دربارۀ فعالیت ها و همکاری های آینده مکرراً به مشاوره و راهنمایی پرداختند. این بانوی عالی قدر هنگامی که در حیفا اقامت داشت با افراد و اعضای خانواده حضرت بهاءالله به مراوده و مصاحبه پرداخت که مجموعه یاداشت ها به انضمام خاطرات خوش و فراموش نشدنی روزهایی که میزبان افتخاری حضرت عبدالبهاء بود، محتویات کتاب نفیس دیگر ایشان با نام شاهراه منتخب را تشکیل می دهد.
جناب حسن بالیوزی، مورّخ شهیر بهائی در سال 1940 در مقدمه کتاب شاهراه منتخب چنینی می نویسند:
" شاهراه منتخب، حاوی پیامی پربار و پر محتوا برای نسل های آینده بشریت و مورد تحسین و ستایش فراوان مورّخین آینده خواهد بود....
همّت والا، بیان نافذ، ایمان بی قید و شرط و محضر گرم و دلپذیرش هرگز فراموش نخواهد شد."
------------
یادداشت ها:
این مقاله با استفاده از مقاله رُب وین بِرگ در روزنامه یونایتد کینگدام، می- ژوئن 2003 و اطالاعات اضافی از دو کتاب شاهراه منتخب و عالم بهائی جلد هشتم نوشته شده است.
منبع: نشریه پیام بهائی، شماره 296، ص 51-53 (با اندکی تغییر)
یادداشت ها:
این مقاله با استفاده از مقاله رُب وین بِرگ در روزنامه یونایتد کینگدام، می- ژوئن 2003 و اطالاعات اضافی از دو کتاب شاهراه منتخب و عالم بهائی جلد هشتم نوشته شده است.
منبع: نشریه پیام بهائی، شماره 296، ص 51-53 (با اندکی تغییر)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر